دکتر سعید مقیمی
مشارکت سیاسی و تأثیر آن بر توسعه سیاسی از مهمترین مسائل توسعه و مباحث نوین جامعهشناسی توسعه محسوب میگردد. همان گونه که گفته میشود (کیت نش، 1378،ص 9) جامعهشناسی در مفهوم رایج و کلاسیک آن به بررسی روابط حکومت و جامعه در محدوده دولت مدرن میپردازد.
جدا از چالشهای فرا روی دولت مدرن که برگرفته از مبحث جهانی شدن است سطح تحلیل رفتار سیاسی فرد و گروهها کماکان از مطالب مورد توجه مباحث جامعهشناسی سیاسی است. و در این رهگذر توجه به وجوه مختلف مشارکت سیاسی شهروندان به خصوص عرصه انتخابات، کانون توجه پژوهشگران را به خود اختصاص داده است. زیرا بنا بر باور محققین انتخابات مهمترین و مشخصترین نوع مشارکت سیاسی افراد در عرصه اجتماع است که میتواند ضمن بیان پایههای اجتماعی قدرت سیاسی الگو مناسبی برای ارزیابی سازوکار قدرت در جامعه باشد. از طرف دیگر بررسی انتخابات و مشارکت انتخاباتی علی رغم ابهاماتی که در کیفیت و کمیت آن مطرح میگردد، میتواند رابطه متقابل حکومت و جامعه را به شکل عینیتری به نمایش بگذارد.
جدا از مباحث فوق آنچه که بیش از پیش بررسی امر انتخابات در ایران را در کانون توجه قرار میدهد برگرفته از ساختار حکومت و تعامل آن با جامعه است. از آنجایی که انتخابات در ایران جدا از مبحث حقوق شهروندی با مبحث مشروعیت نظام نیز پیوند ناگسستنی یافته است، دلیل مضاعفی را برای توجه و بررسی و تعمق در امر انتخابات همواره بوجود میآورد.