تمرکز یا عدم تمرکز قدرت در ایران: بخش نخست

یک بررسی تاریخی؛ از انجمن های ایالتی و ولایتی تا انتخابات شورای شهر

دکتر سعید مقیمی

درآمد

در این پژوهش به‌عنوان مقدمه‌ای تاریخی مسئله تمرکز یا عدم تمرکز قدرت در چارچوب قوانین اساسی از مشروطه تاکنون مورد بررسی قرار می‌گیرد.

از زمان رویارویی ما با موج‌های گوناگون مدرنیته، تغییر و تحول ساختار قدرت سیاسی به گونه‌ای که بتواند راه گشای مسائل زمانه باشد، از جمله مباحث چالش‌برانگیز سیاسی و اجتماعی این مرزوبوم بوده است. با توجه به اینکه ایران وارث یک امپراتوری بزرگ و لاجرم تلفیقی از قومیت‌های گوناگون بوده، تجربه شکل‌گیری دولت مدرن باعث گردید از سویی تمرکز قدرت در دستان دولت مرکزی و از سوی دیگر چگونگی مشارکت و حضور شهروندان و گروه‌های قومی گوناگون یک از مباحث عمده گفتمان اساسی در ایران تلقی شود.

در این رهگذر مباحثی چون حقوق شهروندی، حقوق قومیت‌ها و اقلیت‌های مذهبی ذیل الگوهای چون تمرکز یا عدم تمرکز قدرت، تجزیه، خودمختاری، استقلال، و یا مکانیسم‌های جدید حکومتی چون فدرالیسم مد نظر موافقان و مخالفان قرارگرفته است.

• لینک بخش دوم مقاله: تمرکز یا عدم تمرکز قدرت در ایران (انقلاب 57 و حکومت جمهوری اسلامی)