روژه گارودی، فیلسوف جنجالی فرانسوی، در سن ۹۸(15/6/2012) سالگی درگذشته است.
او که در سال ۱۹۱۳ در شهر مارسی در جنوب فرانسه در خانواده ای کاتولیک به دنیا آمد بعدا در جوانی مذهب پروتستان را اختیار کرد.
روژه گارودی در سالهای جنگ جهانی دوم به نیروهای مقاومت فرانسه پیوست و برای مدتی نزدیک به سه سال در الجزایر که آن زمان مستعمره فرانسه بود، به دلیل عضویت در مقاومت زندانی شد.
او پس از جنگ به حزب کمونیست فرانسه پیوست و به عنوان کاندیدای این حزب به مجلس ملی و سپس مجلس سنای فرانسه راه یافت. او مدتی پس از حمله نظامیان اتحاد جماهیر شوروی به چکسلواکی در سال ۱۹۶۸ برای سرکوب ‘بهار پراگ’ به دلیل انتقادهای تندش از شوروی، در سال ۱۹۷۰ از حزب کمونیست فرانسه اخراج شد.
گارودی که در طول دوران عضویت در حزب کمونیست یک مسیحی متعهد مانده بود در سال ۱۹۸۲ مسلمان شد. در این دوره از عمرش بوده که به عنوان فیلسوفی صاحب نام گفت بزرگ‌ترین افتخارش این است که به رویای دوران جوانی خود وفادار مانده است؛ یعنی به وحدت سه دین یهود، مسیحیت و اسلام.
او در یک دوره طولانی به دلیل کارهای فلسفی و شهامت سیاسی خود در میان رسانه‌ها و حلقه های روشنفکری فرانسه نفوذ بسیاری داشت.
در میان کتب متعدد او که عمدتا در خصوص فلسفه سیاسی و یا مارکسیسم نوشته شده‌اند، کتاب افسانه های بنیادین سیاسی اسراییلی که در سال ۱۹۹۶ منتشر شد، کتابی بحث برانگیز بوده است.
او به دلیل این که گفته است کشتار گروهی از یهودیان در جنگ جهانی دوم مصداق «نسل کشی» نبوده است مورد حمله گروهی از یهودیان صهیونیست قرار گرفت. محکومیت روژه گارودی در فرانسه چیزی از محبوبیت او در میان کشورهای مسلمان و مورخان «تجدید نظر طلب» در اروپا کم نکرد.