آل احمد و میراث او برای آینده اصلاحات در ایران
دکتر احمد بنی جمالی
ظاهرا دلایل زیادی برای دوست نداشتن آل احمد می‌شود فهرست کرد. میل ذاتی او به صدور احکام کلی و غیر تاریخی نظیر قضاوت‌های ساده‌انگارانه‌اش در مورد مشروطه، نقد غیر منصفانه و چکشی روشنفکران و سنت روشنفکری ایرانی، کلی گویی در مورد غرب و نقد سراسری آن با اقتباس از روشنفکران غربی نظیر یونگر و یونسکو و تبدیل کردن نقد غرب و غرب‌زدگی به گفتمان مسلط دهه‌ی چهل تا کسانی چون داریوش شایگان و احسان نراقی شیفته‌وار به ستایش «آسیا در برابر غرب» و «آنچه خود داشت» بنشیند.
این ادعانامه‌ای است که چند دهه‌ای است از سوی طیفی از فعالین سیاسی و روشنفکران علیه آل احمد صادر شده و می‌شود. ادعانامه‌ای که علیرغم داشتن بهره‌هایی از حقیقت چندان تاریخی نیست و به زمینه و زمانه‌ای که آرا و ادبیات آل احمد را به گفتار مسلط آن روزها بدل کرد توجهی نمی‌کند.
علوم سیاسی و سینما
دکتر رحیم خستو
هنر سینما از زمان پیدایش خود نسبتی خاص با فهم سیاسی داشته است. سینما خود متأثر از زمان و مکانی است که در آن متولد می‌شود؛ و در معنا بخشی به مفاهیم و کنش‌های سیاسی نیز موثر است. هرچند پژوهش گران سینما از پذیرش ژانری به عنوان سینمای سیاسی اکراه دارند اما منکر وجوه معانی و مضامین سیاسی و روابط قدرت در آثار سینمایی نیستند. شاید بتوان ادعا کرد با وجود آثار فراوان سیاسی، اگر امروزه ژانر سینمایی سیاسی به رسمیت شناخته نمی‌شود نه گناه سینما و سینما گران، بلکه محصول برج عاج نشینی عالمان علوم سیاسی به ویژه غلبه رویکرد پوزیتیویستی بر مطالعات سیاسی و غفلت از سایر حوزه های معنایی و معرفتی در فهم پدیده های سیاسی بوده است.
علما و تجدد در عصر مشروطیت؛ نگرش موردی: سید حسن مدرس
دکتر سعید مقیمی
چکیده
نوشتار حاضر می‌کوشد تا نقش و جایگاه علمای شیعه را در روندهای نوین برخاسته از مدرنیته و مقتضیات دوره مشروطه، مورد بررسی قرار دهد. در این راستا به جایگاه و نگرش سید حسن مدرس، توجه ویژه ای شده است، به گونه ای که پاره ای از ابعاد مقوله مورد نظر، تبیین گردد.
کلید واژه‌ها: علما، تجدد، مشروطیت، رویارویی دوگانه با مدرنیسم…
بازدید ناصرالدین شاه قاجار از اکسپوزیسیون بین‌المللی پاریس
نویسنده: ژرژ لوی
مترجم: محمدرضا بهزادی
برخورد فرهنگ ایرانی با اروپایی در سال‌های آغازین عصر انقلاب صنعتی و جنگ‌های متمادی با دولت روسیه، خود انقلابی عظیم برپا کرد که باعث شد ایرانیان فاصله خود را با اروپا درک نمایند و در اثر رویارویی با تمدن جدید، به اصلاحاتی اساسی در ساختارهای بنیادی کشور خود دست بزنند.
این دوره به ویژه عصر سلطنت چهارمین سلطان قاجار، ناصرالدین شاه، را می‌توان دوره نفوذ ملل غرب در مشرق زمین و شرح و بسط سیاست‌های استعماری آن دانست.
اشغال سفارت آمریکا و گروگان‌گیری
ابراهیم یزدی*
۱- اشغال سفارت امریکا و گروگان‌گیری در گفتمان سیاسی نمونه بارز یک «توطئه» محسوب می‌شود. بنا به گفته‌ها و نوشته‌های «دانشجویان خط امام»، ۱۰ یا ۱۲ دانشجو به طور پنهانی و محرمانه با هم جلسه می‌کنند و بدون اطلاع و کسب نظر از رهبر انقلاب، شورای انقلاب و یا دولت موقتِ منصوب رهبری، تصمیم می‌گیرند سفارت امریکا را اشغال کنند. در پاسخ به درخواست این دانشجویان، که این تصمیم به اطلاع رهبر انقلاب برسد گفته می‌شود لزومی ندارد، شما کارتان را انجام بدهید ایشان حمایت خواهند کرد. و اگر هم مخالفت کردند سفارت را ترک می‌کنید. در واقع این «گروه» با اشغال سفارت امریکا رهبری، شورای انقلاب و دولت و مملکت را در برابر عمل انجام شده‌ای قرار دادند ..
طرح جنجالی ساماندهی فضای مجازی۱۴۰۰-۰۵-۰۸
افزایش شکاف طبقاتی و فقر در ایران۱۴۰۰-۰۴-۱۳
خشونت از کابل تا غزه۱۴۰۰-۰۲-۲۵
شجریان؛ یادی که گرامی است و گرامی خواهد ماند۱۳۹۹-۰۷-۱۸
زنان و عرصه سیاست در جهان و ایران۱۳۹۶-۰۴-۱۷
