جنگ غزه؛ پایان دموکراتیک!؟
جنگ غزه؛ پایان دموکراتیک!؟
دکتر سعید مقیمی
صبر کنید، میدانم بیان یک پایان دموکراتیک برای خشونت و درگیریهای غیر انسانی که خون افراد بسیاری را به زمین ریخته، چندان معقول و منطقی به نظر نمیرسد. اما در واقع جنگ هشت روزه نوار غزه بیان متفاوتی از تحولات سیاسی و اجتماعی خاورمیانه را نیز در خود پنهان نموده است، که توجه به آن میتواند در برخی وجوه مفید باشد. به نظر میرسد برخلاف اعتقاد برخی از کارشناسان آتش بس شکننده موجود ربط چندانی به موازنه نظامی، موشکهای فجر 5، یا روحیه جنگنده نیروهای حماس یا جهاد اسلامی ندارد. شاید برای تشکیک در چنین پیش فرضهایی اشاره به برخی از آمار تلخ جنگ 22 روزه و همچنین جنگ اخیر، رهگشا باشد.
مشروعیت از دیدگاه «حقوق اساسی»
مشروعیت از دیدگاه «حقوق اساسی»
دکتر علیرضا هاشمی زاده
یکی از مباحث مطرح در «حقوق اساسی»، مشروعیت و مبانی قدرت سیاسی است. در این راستا، برخی قدرت سیاسی را دارای مبنایی الهی میدانند و برخی مردمی و از این منظر، تئوریهای حاکمیت تئوکراتیک (الهی) و دموکراتیک مطرح شده است و بر اساس هر یک از این تئوریها، دیدگاههای متفاوتی نیز به میان آمده است، به عنوان مثال بر اساس تئوری حاکمیت دموکراتیک، برخی هم صدا با روسو و دیدگاه حاکمیت اجزایی وی، قائل به حاکمیت مردم شدهاند و برخی نیز حاکمیت ملی را مطرح کردهاند. از این رو، ممکن است برخی، مشروعیت نظامهای مختلف را بر اساس تئوری آرمانی و مورد قبول خود محک زنند و در نتیجه تمامی نظامهایی را که مبتنی بر آن تئوری قدرت نباشند، فاقد مشروعیت بدانند، هرچند مورد قبول تمامی افراد آن جامعه بوده و از مقبولیتی تامه نیز برخوردار باشد.
اشغال سفارت آمریکا در خاطرات صادق طباطبایی
ناگفته های صادق طباطبایی درباره حواشی اشغال سفارت آمریکا،
نقش رجایی و نبوی در شکست مذاکرات ایران با کارتر و…
سید صادق روحانی – نسرین وزیری: پس از اشغال سفارت ایالات متحده آمریکا توسط دانشجویان پیرو خط امام از چند کانال برای مذاکره با آمریکا اقدام شد. نخستین تلاشها در این باره را سید صادق طباطبایی که در آن موقع سخنگوی دولت موقت بود از طریق آلمان انجام داد. مذاکراتی که در تاریخ جمهوری اسلامی کمتر به آن اشاره شده و تنها ردپای آن را در بعضی خاطرات شفاهی یا مکتوب برخی چهرههای ایرانی و نیز خاطرات دیپلماتهای آمریکایی طرف مذاکره میتوان پیدا کرد.
مردم قبل از سیاست
«مردم قبل از سیاست»
سعید مقیمی
انتخابات آمریکا با تب و تاب داخلی و بینالملل زیادی به پایان رسید. به مدد وجود ماهواره غیر قانونی همسایه مان!؟ این فرصت نیز برای من پیش آمد که سخنرانی کاندیداهای پیروز و شکست خورده را ببینم و بشنوم. به تحلیل سیاسی مطالب و تبعات داخلی و خارجی این انتخابات فرمایشی!؟ کاری ندارم. این مهم را به کارشناسان برجسته و مستقل و همچنین مقامات همه چیز دان واگذار میکنم. اما جهت جلوگیری از سرخوردگی خودم هم که شده بد نیست به چند نکته ساده و غیر مهم اشاره کنم.
مشروعیت سیاسی و تحولات مفهومی
احمد بنی جمالی
1- مفهوم مشروعیت (اگر آن را معادل درستی برای legitimacy بدانیم) مفهومی دیرپاست، از این جهت که سابقه آن به شکل گیری نهادهای مدنی و طرح موضوع چرایی اطاعت سیاسی یا سوالاتی از این دست برمی گردد. پرسش از دلایلی که از یک سو حکام بر اساس آنها به قدرت و سلطه خود مشروعیت میبخشند و از سوی دیگر متابعان داعیه حکومت به قدرت را تصدیق میکنند. این تامل نظری درباره آنچه قدرت را به حق و سلطه را به اقتدار تبدیل میکند رویکردی هنجاری در درون سنت فلسفه سیاسی بود و عمدتا با مباحثی در حوزه صدق نظری و انتزاعی مشروعیت سر و کار داشت. در دوران معاصر اما هر چه جلوتر آمدهایم مشروعیت بیشتر به مفهومی مرتبط با مناسبات قدرت و اشکال و پیامدهای آن نزدیک شده است و به مباحثی چون زمینه های ذهنی و عینی مشروعیت حکومتها، گونه شناسی منابع مشروعیت، دلایل تزلزل مشروعیت و پیامدهای آن بر نظامهای سیاسی توجه نشان داده است. در واقع این ماکس وبر بود که در ابتدای قرن بیستم و در کتاب «اقتصاد و جامعه» مفهوم مشروعیت را در چارچوب جامعه شناسی سیاسی و با تاکید بر گونه شناسی آن مورد بحث قرار داد. در نظام مفاهیم وبری، صورتهای آرمانی مشروعیت در سه گونه سنتی، کاریزماتیک و قانونی – عقلانی خلاصه میشد. مشروعیت سنتی ناشی از پذیرش و تصدیق رسوم و سنن، عرف و ارزشهای مشترک و لازم الاتباع بود که در مقابل اقتدار کاریزمایی ناشی از اعتقاد به فرهمندی و ویژگیهای ذاتی و خارق العاده شخصی حاکم بود که از ایمان و ارادت اتباع و رابطه عاطفی آنها با رهبر کاریزماتیک منشا میگرفت. این شکل از مشروعیت، موجد بیشترین مشروعیتها بود اما در کوتاه مدت و در غیاب کاریزما، در سنت تازه یی نهادینه و روالمند میشد. اقتدار قانونی – عقلانی اما که اساسا پدیده یی مدرن بود بر تصدیق اعتبار غیرشخصی قوانین موضوعه و اختیارات و صلاحیت حاکم قرار داشت. این شکل از اقتدار ناشی از قرارداد میان شهروندان آزاد و واجد حقوق در یک سرزمین مشترک و مشاع و از دیدگاه وبر پایدارترین مشروعیتها محسوب میشد.
جدیدترین مطالب
رخدادها
- طرح جنجالی ساماندهی فضای مجازی۱۴۰۰-۰۵-۰۸
- افزایش شکاف طبقاتی و فقر در ایران۱۴۰۰-۰۴-۱۳
- خشونت از کابل تا غزه۱۴۰۰-۰۲-۲۵
- شجریان؛ یادی که گرامی است و گرامی خواهد ماند۱۳۹۹-۰۷-۱۸
- زنان و عرصه سیاست در جهان و ایران۱۳۹۶-۰۴-۱۷