عضو شوید !

برای اطلاع از مطالب منتشره به ما بپیندیدو

رخداد
مقالات

حماس بین اخوان المسلمین و تهران باید یکی را برگزیند 

 

روحانیون ایران یا اخوان المسلمین مصر: جنبش حماس در نوار غزه بر سر جهت گیریِ راهبردی خود در کشمکش است – و برای موجودیتش.

به مدد بهار عربی، امروز جنبش حماس که در نوار غزه حاکم است در مقابل تصمیم گیری‌های مهمی ایستاده است. اولین تغییر راهبردی اتفاق افتاده است: مرکز حماس در دمشق برچیده شد – به بهای مناسبات خوب با بزرگ‌ترین حامی‌اش یعنی ایران.

اکنون به جای آن مناسبات با متحدان آمریکا چون مصر و قطر و ترکیه بهبود می‌یابد. اما اینکه حماس در این رقابتِ روز افزون منطقه ای به کدام طرف می‌پیوندد، چه پیمان‌هایی را می‌بندد، به این‌ها در داخل جنبش پاسخ داده نمی‌شود. جنبش در مورد این پرسش محوری که چه برخوردی باید با تغییرات داشت دچار دودستگی است.

بیشتر بخوانید
مقالات

زمانی متفاوت؛ فردگرایی و توسعه سیاسی در ایران 

دکتر سعید مقیمی*

 

طرح مسئله

«فردگرایی» و حقوق مرتبط با آن با توجه به تأثیر فراگیرش در شکل‌گیری و تداوم عصری جدید در تاریخ بشری به مقوله‌ای اساسی و معتبر در نظریه‌های سیاسی بدل شده است. ارتباط وثیق این مفهوم با اصول و آرمان‌هایی چون آزادی، برابری، قانون‌گرایی، دمکراسی موجب شده که پایه ریزی هر مکانیسم جدیدی از قدرت سیاسی بدون بهره‌گیری از ملزومات و حضور پر رنگ چنین مفهومی ناکارآمد بوده و در نهایت ره به جایی نبرد. این پژوهش در صدد است که مبحث توسعه سیاسی را در قالب بحث «حدود» و «امکان» فرا روی جامعه به گفتگو گرفته و نشان دهد در گذشته علی‌رغم ترسیم حدودهای فراخ برای تغییر و تحول، در واقع چنین «امکانی» برای جامعه وجود نداشته است.

 

بیشتر بخوانید
نقد و بررسی خودمان!

در ستایش شرم (جامعه شناسی حس شرم در ایران) 

هان، ای شرم

سرخی‌ات پیدا نیست!

شکسپیر، هاملت، پرده‌ی سوم

 رنگ شرم، سرخ است؛ رنگ خشم و عصیان، در تجربه‌ی حس شرم، سرخی حاصل خشم به خود و در پی آن، تمایل به عصیان علیه خود است؛ خود چه به مثابه‌ی یک فرد، و چه یک گروه، یا سازمان، یا طبقه و یا یک ملت. از همین رو چه کمیاب می‌نماید این سرخی! آن هم برای ما ایرانیان که بسیار از نگریستن به خود و نقد خود گریزانیم و بنابراین چه اندک سرخ می‌شویم.

بیشتر بخوانید
مقالات

بازرگان؛ سیاست لیبرال منش و الهیات راست کیش 

 مقصود فراستخواه

 

طرح مسأله، فرض این نوشته و نحوۀ آزمون آن

 چرا بازرگان یک روشنفکر دینی شد به جای اینکه روشنفکر عرفی باشد؟ تا حد زیاد به نهضت ملی و رهبری محبوب و مردمی آن یعنی شادروان دکتر محمد مصدق تعلق خاطر بی شائبه داشت پس چرا متمایز از فکر ملی و جریان سیاسی سکولار آن، گروه سیاسی جداگانه ای بر مبنای نوگرایی دینی و آزادیخواهی دینی به وجود آورد؟ فرض این نوشته آن است که یک علت عمده را باید در الهیات بازرگان جستجو کرد. بازرگان با وجود اینکه به لحاظ سیاسی و فرهنگی، نگرش و منش لیبرالی داشت ولی الهیات او، اصلاً الهیات لیبرال نبود.

 

 

بیشتر بخوانید