عضو شوید !

برای اطلاع از مطالب منتشره به ما بپیندیدو

رخداد

برچسب: نقد فرهنگی

دیدگاه دیگر

آیا معاون سپاه باید برای حوزه نشر هم تصمیم بگیرد؟ 

محمدرضا رستمی در خبرآنلاین نوشت: هر کس می تواند نظر شخصی خودش را داشته باشد و آن را بیان کند، هر نظری هم در جای خودش قابل احترام است و شنیدن و خواندنش نه به کسی آسیبی می زند و نه باعث اتفاقی می شود. اما کسانی که هم شخصیت حقیقی دارند و هم شخصیت حقوقی قطعا در گفتار و رفتار باید به تفاوت خود با مردم و ابعادی که اظهار نظرهای آن ها پیدا می کند، واقف باشند.

 آقای مقدم فر به عنوان یکی از اعضای این جامعه، طبیعی است که نظر خودش را در مورد نویسندگان، هنرمندان و آثاری که آن ها تولید می کنند داشته باشد. او می تواند یک اثر را مخرب بداند و حتی به دیگران توصیه کند که این اثر را نخوانند. او حتی می تواند از مسئولان ارشاد هم بخواهد که به این مسائل توجه کنند و آن ها را در زمان صدور مجوز کتاب ها لحاظ کنند.

بیشتر بخوانید
رخدادها

تیراژ کل روزنامه‌های ایران معادل 12 درصد پرتیراژترین روزنامه ژاپن! 

به گزارش «تابناک»، روزنامه‌های ژاپنی یومیوری شیمبون، آساهی شیمبون و ماینیچی شیمبون سه روزنامه پرتیراژ ژاپن مجموعاً بیش از 22 میلیون نسخه تیراژ شماره صبح شان است که با توجه به آنکه…

بیشتر بخوانید
دیدگاه دیگر

اعتنای ملی در غربت ایرانی 

بابک دربیگی:

چند روز پیش و تقریبا هم زمان با تصمیم دولت استرالیا برای اجرای دریای آزادت سخت‌گیرانه در خصوص پناه‌جویانی که به طور غیرقانونی و از طریق دریا به این کشور وارد می‌شوند، خبرهایی از شورش ایرانیان پناه‌جویی که مدت‌هاست در جزیره نائورو، کوچک‌ترین جمهوری دنیا، به امید اعطای پناهندگی و یا مهاجرت به استرالیا در شرایط بسیار بدی به سر می برند، منتشر شد.

بر اساس گزارش های منتشر شده، پناه‌جویان مستقر در اردوگاه پناهندگی جزیره نائورو، که 545 نفر عنوان شده و بیش از نیمی از آن‌ها ایرانی هستند، حدود 8 روز پیش، در واکنش به تصمیم جدید دولت استرالیا در عدم اعطای پناهندگی به پناه جویان غیرقانونی وارد شده از مرزهای دریایی، دست به اعتراض زده و از سوی پلیس و مردم محلی، به شدت سرکوب شدند. پناه‌جویانی که با امکانات حداقلی زندگی کرده و در معرض رفتارهای تبعیض و تحقیر آمیز قرار دارند.

بیشتر بخوانید
نقد و بررسی خودمان!

سرقت علمی در پایان‌نامه‌ها 

دکتر سیدعبدالامیر نبوی*

 مساله سرقت علمی، از جمله در خلال پایان‌نامه‌هایی که دانشجویان می‌نویسند، نه موضوعی است جدید و نه اختصاص به ایران در سال‌های اخیر دارد. این مشکل ممکن است در هر کشوری و در هر زمانی رخ دهد، و حتی گاه در مورد آثار و نوشته‌های اثرگذار برخی از بزرگ‌ترین متفکران علوم اجتماعی یک قرن اخیر نیز ادعا شده است. همچنین سرقت علمی تعبیری است که گستره و مصادیق زیادی دارد و از آوردن جمله‌ای بدون ذکر منبع تا ارسال مقاله یا نوشته‌ای به نام خود را در برمی‌گیرد درحالی‌که از آن شخص دیگری است. بایستی توجه داشت اصولا پیدایی وضعیتی آرمانی که در آن همه افراد ارزش‌ها و قواعد را ماشین‌وار رعایت کنند، خبری از هیچ‌گونه مشکل و نابهنجاری نباشد و به‌ویژه خود را مقید به حفظ حقوق دیگران بدانند، ناممکن است. بنابراین وقوع مسائلی از این دست همواره قابل انتظار است. با این حال، توجه به نکات زیر نشان می‌دهد چرا این امر؛ یعنی سرقت علمی در ایران، نگران‌کننده شده است.

بیشتر بخوانید
دیدگاه دیگر

تاملاتی حقوقی درباره حقوق حیوانات در ایران 

دکتر علیرضا هاشمی زاده

 

حسب اظهار انجمن حمایت از حیوانات ایران، باوجود گذشت سه هفته از آغاز بازداشت سگ های خانگی با دستور جانشین فرماندهی نیروی انتظامی، مقامات نیروی انتظامی علیرغم درخواست ها و پیگیری های مکرر انجمن حمایت از حیوانات مبنی بر ویزیت رایگان و غذادهی به سگ های توقیف شده، از صدور مجوز لازم امتناع ورزیده اند. این اقدام تاکنون مرگ بیش از شصت سگ را در کهریزک در پی داشته و اعتراض صاحبین سگ ها و برخی نهادها از جمله انجمن حمایت از حیوانات را موجب شده است که نگاهی به مبانی حقوقی بحث را ایجاب می نماید.

 

بیشتر بخوانید
دیدگاه دیگر

نوشتاری از: چرند پرند 

نوشتاری از: چرند پرند[1]

به بهانه سالگرد در گذشت ادیب و پژوهشگر آزادیخواه زنده یاد علی اکبر دهخدا (7 اسفند 1334)

 

های های های! من خودم می‌دانم که الان همه مشترکین دخو چشم انتظارند ببینند دخو بر حسب وعده نمره پیش با باقیماندهء عملهء خلوت چطور رفتار خواهد کرد. یقینا حالا همه گوش به زنگند بفهمند دخو چه جور از خجالت جانشین‌های ببری خان بیرون می‌آید.

البته باید هم چشم انتظار باشند، باید هم گوش به زنگ باشند. چرا نباشد؟ دیگر از دخو دیوانه تر کجا گیرشان می‌افتد؟ از دخو بی شعورتر از کجا پیدا می‌کنند که با «ماشاء ا…» و «بارک ا…» و «آفرین»، باد به آستینش بکنند، هندوانه زیر بغلش بدهند و مثل خروس جنگی بیندازندش به جان بنده های مظلوم بی گناه خدا و وقتی هم که خدای نکرده، زبانم لال، هفت قرآن در میان، گوش شیطان کر، الهی که دیگر همچو روزها را خدا نیارد، دخو زیر دگنک[2] آقایان افتاد، بروند دور بایستند و به حماقت دخو بخندند.

بیشتر بخوانید