عضو شوید !

برای اطلاع از مطالب منتشره به ما بپیندیدو

رخداد

برچسب: اسناد تاریخی

دیدگاه دیگر

متن و صوت دومین مکالمه شاه با امینی آبانماه 1357 

تاریخ مکالمه تلفنی: یکشنبه چهاردهم آبان 1357**

 

مکان: از کاخ نیاوران به منزل علی امینی در تهران

 

 

امینی: الو، تعظیم می‌کنم.

 

شاه: روز بخیر

 

امینی: قربان شما، سایه‌تان کم نشه

بیشتر بخوانید
کتاب

یادداشت‌های علم 

یادداشت‌های علم، دست‌نوشته‌های روزانه امیر اسدالله علم، وزیر دربار محمدرضا شاه است که از سال 1346 آغاز می‌شود و به سال 1356 مقارن با تشدید بیماری و جدا شدن او از امور حکومتی پایان می‌یابد. علم در این یادداشت‌ها درونی‌ترین زاویه‌ها از زندگی و کردار شخصی و سیاسی محمدرضا شاه را نشان می‌دهد. امیر، زاده بیرجند بود و کمتر از سالی پس از پایان این یادداشت‌ها، در فروردین 1357، به بیماری سرطان خون درگذشت. پیکرش در آرامگاه خاندانی در آستانه امام رضا در مشهد به خاک سپرده شد.

 

بیشتر بخوانید
دیدگاه دیگر

متن و فایل صوتی کامل پیاده شده از نوار مکالمه محمدرضا پهلوی با دکتر علی امینی دیماه 1357 

متن کامل پیاده شده از نوار مکالمه محمدرضا پهلوی با دکتر علی امینی دیماه 1357 + فایل صوتی**

 

از دربار با منزل علی امینی تماس گرفته‌اند:

 

امینی: الو

شاه: الو

 امینی: تعظیم عرض می‌کنم قربان

 شاه: شب بخیر، شنیدید که سنجابی صحبت از جمهوری دمکراتیک چیز ایران کرده دیروز؟

 امینی: نه قربون، نخیر

 شاه: خب چکار کنیم در این صورت

بیشتر بخوانید
مقالات

جنگ بیرق، شیر و خورشید ایران در تقابل با ماه و ستاره عثمانی 

رضا آذری شهررضایی

رقابت و مقابله سمبلیک بین ایران و عثمانی و ظهور آن در نوع استفاده از پرچم همواره یکی از مضامین تنش بین روابط ایران و عثمانی بود. پرچم شیر و خورشید ایران به‌عنوان نماد ملی-شیعی و پرچم ماه و ستاره به‌عنوان نماد ملی-تسنن عثمانی و استفاده آن در کشورهای یکدیگر تنش‌هایی را در روابط دو کشور ایجاد کرد. یکی از تنش‌های حاد در دوره صدارت میرزا آقاخان نوری رخ داد؛ عثمانی‌ها قصد داشتند پرچم ماه و ستاره خود را در تهران برافراشته و از سوی دیگر اجازه مقابله به مثل به ایران ندهند و سفارت ایران در استامبول حق برافراشتن نداشته باشد؛ میرزا آقاخان نوری به شدت با این عمل عثمانی به مقابله پرداخت و تلاش او منتج به این شد که عثمانی‌ها عقب‌نشینی کنند و در روزهای مهم و ویژه همزمان در بین دو کشور برافراشته شود.

بیشتر بخوانید
کتاب

یادداشتهای محرمانه کنسولگری انگلستان در سیستان و قاینات 

یادداشت­های محرمانه کنسولگری انگلستان در سیستان و قاینات

سال­های 1917 تا 1919 میلادی – 1295 تا 1297 خورشیدی

ترجمه: محمود فاضلی بیرجندی

انتشارات هیرمند 1393

 

توضیح کلی:

مجموعه اسناد این کتاب بخش­هایی است از مکاتبات محرمانه هفتگی کنسول انگلستان در سیستان و قاینات، در سال­های جنگ اول بین الملل، که برای حکومت هند انگلیس فرستاده می­شده است. این اسناد از زمره بخش­های مکاتبات و مستندات وزارت امور خارجه انگلستان است که از طبقه­ بندی خارج شده است. سندهای این مجموعه به همت جناب استاد کاوه بیات فراهم آمده و به لطف ایشان در اختیارم قرار گرفت. ترجمه این مجموعه هم با پشتیبانی مالی و مساعدت­های استاد دکتر محمود رفیعی ممکن شد تا در دسترس جویندگان تاریخ ایران و مخصوصا پژوهندگان تاریخ شرق کشور قرار بگیرد.

این سندها نکته ­های فراوانی را در باره جنبه­ هایی از اوضاع و احوال سرزمینی دربر دارد که به نام امارت قاینات و سیستان شناخته می­شده است. از طرفی می­دانیم که آنچه در خلال سال­های دو جنگ بین­ الملل بر این سرزمین گذشته هنوز، چنان که باید، مکتوب و مدون نشده و در معرض آگاهی عمومی قرار نگرفته است. به این لحاظ این سندها، اگر چه مربوط به دوره کوتاهی کمتر از سه سال می­شود، و اگر چه مرتب و مسلسل نیست و برخی افتادگی­ها دارد، کمکی است به روشن شدن بخشی از مجهولات آن دوره که پر از انواع تحول و تلاطم بوده است.

بیشتر بخوانید
مقالات

تعدادی از شاهان و رجال ایرانی مدفون در کربلا 

 تعدادی از شاهان و رجال ایرانی مدفون در کربلا*

از دیرباز شاهان و رجال سیاسی و خیلی از مردم عادی کشورمان علاقه داشتند که پس از مرگ در کنار  اباعبدالله در کربلا یا در جوار تربت امام علی در نجف دفن شوند. چندی پیش خبرگزاری ایسنا,  نام تعدادی از رجال و شاهان ایرانی را که در کربلا و کنار تربت اباعبدالله مدفون هستند منتشر کرد. البته به نظر می‌رسد که سیاههٔ رجال ایرانی مدفون در کربلا بسیار بیشتر از این نام‌ها باشد. مضاف به این که  پیکرهای عده‌ای از ساکنان شهرهای مختلف ایران هم در  سده‌های پیش از روی کار آمدن پهلویان بنا به وصیتی که مبتنی بر باورهای دینی بود به کربلا و نجف منتقل و در آن شهرها به خاک سپرده می‌شد. از این عده نه آماری در دست است و نه حتی گورهای آنان بر جا مانده است. زیرا در تغییرات شهرها و خصوصا در طرح‌های توسعه مزارهای امامان شیعه از بین رفته است.

در زیر نام‌های برخی از شاهان یا وزیرانی آمده که فقط در کربلا دفن شده‌اند:

بیشتر بخوانید