برچسب: ذهن ایرانی

دکتر رضا اکبری نوری*

اعتدال که واژه دیرینه‌ای در حوزه اخلاق، فلسفه و فلسفه سیاسی محسوب می‌گردد، موضوعی است مبسوط و با وجوه متعدد که از حوزه نفس تا حوزه خصوصی و حوزه عمومی را شامل می‌شود. در همین ارتباط طبیعی است که اعتدال نسبت دقیقی با نفس، حوزه عمومی و حوزه خصوصی دارد. بی آن که قصد آن داشته باشیم تا در این مقال یکی را بر دیگری مقدم بداریم اما باید به دو نکته توجه داشته باشیم:

1-   حاکم بودن هر وضعیتی در هر یک از این حوزه‌ها وضعیت را در حوزه‌های دیگر تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.

2-   الزاماً ساز و کارهای اعتدال در یک حوزه تماماً قابل انطباق با سازوکارهای اعتدال در حوزه دیگر نیست.

این امر بدیهی است که انسان در حوزه نفس، آن هم نفس فردی خود از آزادی عمل بسیار بیشتری برخوردار است و می‌تواند تدابیر فردی خود را در خصوص دست‌یابی به اعتدال به‌کار بندد.

شهزاده سمرقندی (نظروا)**

خود من  از حاشیه سمرقند به شهر آمدم و وقتی وارد دانشگاه دولتی سمرقند شدم با جهانی تازه از ملت آشنایی پیدا کردم. قبل از جنگهای داخلی تاجیکستان آرزوی من هم سفر به دوشنبه و درس خواندن در آن شهر معروف و زیبا بود که هر سال با خانواده آنجا می رفتیم و در نیروگاه آبی «نارک» که همیشه مایه افتخار پدر و مادر بود، کشتی سواری میکردیم و مجوز ویژه ای هم داشتیم، چون پدر از سازندگان سد نارک بود. اما جنگ داخلی تاجیکستان هر چند آرزوهای من و خانواده مرا نیز شکست، به من فرصت داد که در سمرقند بمانم و این گوشه کنده شده از سرزمین تاجیکان را خوب بشناسم.