نام کتاب: استانبول؛ خاطرات و شهر
مؤلف: اورحان پاموک
مترجم: شهلا طهماسبی
انتشارات: نیلوفر
موضوع: رمان
استانبول، خاطرات و شهر؛ در سال 2006 جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد. کتابی که نیمی از آن از استانبول می‌گوید و نیم دیگرش روایت زندگی پاموک است تا بیست و دو سالگی‌اش. روزنامه گاردین در نقدی درباره این کتاب نوشته است: «شاهکاری سه وجهی: تشریح جسم و جان شهر؛ گزارشی پر صلابت از سیاست‌بازی های خانوادگی؛ جنگ و دیپلماسی؛ و کندوکاوی در پیشروی های کورمال کورمال نویسنده در جوانی در جهت علاقه و استعداد ذاتی‌اش.
فرید اورحان پاموک در 1952 در استانبول به دنیا آمد. همان‌گونه که خود در این گتاب عنوان کرده تا 22 سالگی در رویای نقاش شدن بود. در این زمان پس از سه سال تحصیل در رشته معماری، به این نتیجه رسید که نقاش یا معمار نخواهد شد، درس را نیمه‌کاره رها کرد و در دانشگاه استانبول روزنامه‌نگاری خواند. در 23 سالگی تصمیم گرفت نویسنده شود.
نخستین رمان او، جودت بیگ و پسران اش را که حکایت خانواده‌ای متمول و پرتعداد است در سال ۱۹۸۲ نوشت که جوایز ملی اورحان کمال و کتاب سال را برایش به ارمغان آورد. پاموک بعد از انتشار رمان قلعه سفید کرسی تدریس ادبیات داستانی را در دانشگاه کلمبیا پذیرفت و به همراه همسرش از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸ مقیم نیویورک شد. این رمان تقریباً به همه زبان‌های اروپایی ترجمه شد. او در این رمان رفاقت یک دانشمند عثمانی را با برده‌ای رومی روایت کرده است. اوج شهرت پاموک زمانی بود که رمان نام من سرخ را در سال ۱۹۹۸ منتشر کرد و انبوهی از جوایز ادبی در کشورهای مختلف را برایش به ارمغان آورد. سال ۲۰۰۲ رمان برف را منتشر کرد که خودش آن را نخستین و آخرین رمان سیاسی در کارنامه کاری‌اش خواند. ضمیمه‌ی روزنامه‌ی نیویورک‌تایمز سال ۲۰۰۴ این رمان را یکی از ۱۰ رمان برتر جهان معرفی کرد. آخرین رمان او موزه معصومیت نام دارد که به موضوع عشق‌های ممنوعه در کشورهای اسلامی می‌پردازد.
برخی از آثار ترجمه شده پاموک:
- قلعه سفید، ترجمه ارسلان فصیحی، نشر ققنوس
- زندگی نو، ترجمه ارسلان فصیحی، نشر ققنوس
- نام من سرخ، ترجمه عین الله غریب، نشر چشمه، ۱۳۸۹