برای نخستین بار یک نویسنده چینی برنده جایزه نوبل شد.
آکادمی نوبل در سوئد، مو ین، نویسنده چینی را به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۱۲ معرفی کرد. کمیته ادبی آکادمی نوبل این جایزه را به خاطر ویژگی «رئالیسم وهمی» آثار مو ین به او اهدا کرده است. آقای انگلاند (مترجم آثار او به انگلیسی) معتقد است استفاده از واژه «رئالیسم جادویی» برای توصیف آثار وی، کوچک شمردن او و آثار اوست. رییس آکادمی نوبل همچنین می‌گوید: «این چیزی نیست که مو ین از گابریل گارسیا مارکز گرفته باشد، بلکه کاملاً به خود او تعلق دارد و ویژه اوست. مو ین روایتگر اصیلی است که هر آنچه خارق‌العاده است را به موضوعات معمولی تبدیل می‌کند.»
مو ین در هفدهم فوریه سال ۱۹۵۵ متولد شد. مو ین نام مستعار گوان مویه است. مو ین به زبان چینی یعنی «حرف نزن». مو ین در یک سخنرانی گفته بود که این نام مستعار را وقتی اولین رمانش را می‌نوشته انتخاب کرده است. او به صراحت کلامش شناخته می‌شود و از این ویژگی او در چین استقبال نمی‌شود به همین دلیل، مو ین این نام را برای خود برگزیده تا به گفته خودش «یادش بماند نباید زیاد حرف بزند.»
او که یکی از نویسندگان مدرن چین محسوب می‌شود، معمولاً در زادگاهش برای انتشار آثارش با ممنوعیت روبه رو می‌شود. جهان غرب مو یان را با دو رمانش که فیلم «ذرت سرخ» با اقتباس از یکی از آن‌ها ساخته شده است می‌شناسند. فیلم ذرت سرخ را ژانگ ییمو ساخته است.
مو ین ده‌ها داستان کوتاه به زبان چینی نوشته است. نخستین داستان بلند او بارش باران بر روی شب بهاری نام دارد که در سال ۱۹۸۱ منتشر شده است. چند داستان بلند توسط هوارد گلدبلت به انگلیسی ترجمه شده است.
از میان آثار مو ین، رمان ذرت سرخ در سال ۱۹۸۷ به زبان چینی و در سال ۱۹۹۳ به زبان انگلیسی منتشر شد. جمهوری شراب در سال ۱۹۹۲ به چینی و در سال ۲۰۰۰ به انگلیسی منتشر شد. زندگی و مرگ مرا خسته کرده‌اند هم در سال ۲۰۰۸ به زبان انگلیسی منتشر شده است.
به گزارش روزنامه گاردین، پیتر انگلاند، رییس آکادمی نوبل درباره مو ین می‌گوید، آثار او از پیشینه روستایی‌اش و افسانه های محلی که در کودکی برایش روایت شده می‌آیند. به گفته آقای انگلاند «او درباره کشاورزی می‌نویسد، درباره زندگی در مناطق روستایی، درباره مردمی که برای زنده ماندن تلاش می‌کنند، برای حفظ شان خود تلاش می‌کنند و گاهی هم برنده می‌شوند، البته بیشتر مواقع بازنده‌اند.»
جایزه نوبل ادبی سال ۲۰۱۱ را توماس ترانسترومر، شاعر و مترجم سوئدی از آن خود کرده بود.