بسمه‌تعالی
دوستان سلام، همان‌طور که می‌دانید بعد از توافق ژنو و حملات گسترده «دلواپس‌ها» به آن بنده، دو نامه سرگشاده خطاب به آقایان حسین شریعتمداری و جناب حمید رسایی نوشتم و ضمن دفاع از تلاش‌های دولت در حل مسئله هسته‌ای این سؤال را از آنان مطرح نمودم که هسته‌ای چه سود و حاصلی برای پیشرفت و رشد و توسعه اقتصادی کشور در برداشته؟ جناب شریعتمداری در پاسخشان به بنده متذکر شدند که اگر من خیلی دلم به حال مردم ایران می‌سوخت از مفسدین پرونده ۳۰۰۰ میلیارد تومانی دفاع نمی‌کردم. در پاسخ به ایشان بنده نوشتم که همه پرسش من از رسیدگی‌کنندگان به این پرونده آن بوده که متهمین ازجمله آقای مه‌آفرید امیر خسروی (که متأسفانه اعدام شدند) دقیقاً جرمشان چه بوده که می‌بایستی اعدام شوند؟ این دو نامه سرگشاده به جناب شریعتمداری سبب شدند تا دادستان محترم انقلاب بنده را به اتهام:
الف: فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی
ب: نشر اکاذیب به‌قصد تشویش اذهان عمومی
ج: توهین به قضات و مسئولین دستگاه قضایی
روانه دادگاه انقلاب نمایند. پس از تشکیل دادگاه و دفاعیات شفاهی و کتبی بنده، امروز رأی صادره به بنده ابلاغ گردید. به‌واسطه پرسش این سؤال که «هسته‌ای چه حاصلی برای مملکت داشته؟» به یک سال حبس تعزیری؛ و به‌واسطه گفتن اینکه دادگاه اختلاس ۳۰۰۰ میلیارد تومانی بیش از آنکه به دنبال کشف حقیقت و اجرای عدالت بوده به دنبال ارضاء و اقناع افکار عمومی بوده به شش ماه حبس تعزیری جمعاً به مدت ۱۸ ماه محکومیت یافته‌ام. بنده به حکم صادره اعتراض نمودم و بایستی منتظر احضار به دادگاه تجدیدنظر باشم.
در عشق توأم نصیحت و پند چه سود
زهراب چشیده‌ام مرا قند چه سود
گویند مرا که بند بر پاش نهید
دیوانه دل است پای در بند چه سود
ایام به کام باد | صادق زیباکلام | ۲۸ خرداد ۱۳۹۳