دکتر رحیم خستو

«معاملات پولیتیکی ایران مملو از پریشانی و بدبختی میلیون‌ها مردم بی‌گناه است، مثل یک تئاتر بسیار منظم خوبی صورت‌پذیر می‌شود. قارئین این کتاب خواهند دید که همان اشخاص قدیمی کهنه‌پرست بلباسهای مختلف پی‌درپی در نمایشگاهان تئاتر آمده و پس از نشان دادن پرده مختصری مراجعت می‌نمایند. مثلاً یک‌دفعه ملبس به لباس وزیر شاه‌پرست شده، مرتبه دیگر به کسوت وطن‌پرستان معروف جلوه] می‌نمایند[مردمانی که در مجامع ملی و مجالس قومی دارای مقامات عالیه می‌باشند در ظرف یک روز بلکه یک ساعت به حضیض گمنامی ومحوّیت تنزل نموده…این امر راهم باید ملتفت بود که به‌استثنای قلیلی از مأمورین دولتی سایر صاحب‌منصبان و نمایندگان، همتشان منحصر به متمول گردانیدن خود دوستان خود بوده است.» (شوستر. اختناق ایران: ص 16)

رضا آذری شهررضایی

رقابت و مقابله سمبلیک بین ایران و عثمانی و ظهور آن در نوع استفاده از پرچم همواره یکی از مضامین تنش بین روابط ایران و عثمانی بود. پرچم شیر و خورشید ایران به‌عنوان نماد ملی-شیعی و پرچم ماه و ستاره به‌عنوان نماد ملی-تسنن عثمانی و استفاده آن در کشورهای یکدیگر تنش‌هایی را در روابط دو کشور ایجاد کرد. یکی از تنش‌های حاد در دوره صدارت میرزا آقاخان نوری رخ داد؛ عثمانی‌ها قصد داشتند پرچم ماه و ستاره خود را در تهران برافراشته و از سوی دیگر اجازه مقابله به مثل به ایران ندهند و سفارت ایران در استامبول حق برافراشتن نداشته باشد؛ میرزا آقاخان نوری به شدت با این عمل عثمانی به مقابله پرداخت و تلاش او منتج به این شد که عثمانی‌ها عقب‌نشینی کنند و در روزهای مهم و ویژه همزمان در بین دو کشور برافراشته شود.