برچسب: فرهنگ سیاسی

گفتگو با دکتر احمد بنی جمالی

گرامشی جمله مشهوری دارد و می‌گوید که «همه افراد ظاهرا روشنفکر هستند اما عده کمی از افراد کار «روشنفکر» را انجام می‌دهند یا می‌اندیشند». روشنفکری حتی از واژه تا مفهوم و محتوایش دچار مناقشه است. اینکه روشنفکر این واژه متولد عصر مدرن در معنای عام چه تعریفی دارد و چه ویژگی‌هایی را شامل می‌شود و اینکه آیا با مذهب و یا هر مضاف‌الیه دیگر می‌نشینند هنوز مورد اجماع قرار نگرفته است. از آن پیچیده‌تر اینکه روشنفکر چه واکنشی باید در مقابل سیاست داشته باشد. عده‌ای معتقدند روشنفکر به دلیل تعهد اجتماعی خود ناگزیر از اثرگذاری بر قدرت است. چون سیاست ورزی در مفهوم آرنتی شرط انسان بودن است.

دکتر احمد بنی جمالی:*

دیگر عادت کرده‌ایم، به روزهای پایانی تیرماه که نزدیک می‌شویم خود را برای مناسکی یک ماهه آماده می‌کنیم. با چشمی خندان و لبریز از غرور برای 30 تیر آغاز و با چشمی گریان و سوگوار و حسرتی نوستالژیک بر از دست رفتن یک فرصت اصلاحی کم نظیر در 28 مرداد به نقطه پایان خود می‌رسد. اینها فقط دو روز خاص یا دو رخداد مهم نیست، بخشی از خاطره جمعی ناسور و التیام نیافته ماست که سالی یک بار، سر باز می‌کند. در موجی از یادداشت‌ها، مقالات و میزگردها، خاطره بازی می‌کنیم و به بهانه آن غیرمستقیم از حال و روز امروزمان می‌گوییم. این مناسک 28 روزه به‌مرور تبدیل به چاهی شده که سر در آن فرومی‌کنیم و دلتنگی‌ها، ناکامی‌ها و حسرت‌هایمان را فریاد می‌کشیم. شاید نوعی تخلیه هیجانات و «کاتارسیس» درعین‌حال کارکرد مهم تری هم دارد.