برچسب: تاریخ ایران

 تعدادی از شاهان و رجال ایرانی مدفون در کربلا*

از دیرباز شاهان و رجال سیاسی و خیلی از مردم عادی کشورمان علاقه داشتند که پس از مرگ در کنار  اباعبدالله در کربلا یا در جوار تربت امام علی در نجف دفن شوند. چندی پیش خبرگزاری ایسنا,  نام تعدادی از رجال و شاهان ایرانی را که در کربلا و کنار تربت اباعبدالله مدفون هستند منتشر کرد. البته به نظر می‌رسد که سیاههٔ رجال ایرانی مدفون در کربلا بسیار بیشتر از این نام‌ها باشد. مضاف به این که  پیکرهای عده‌ای از ساکنان شهرهای مختلف ایران هم در  سده‌های پیش از روی کار آمدن پهلویان بنا به وصیتی که مبتنی بر باورهای دینی بود به کربلا و نجف منتقل و در آن شهرها به خاک سپرده می‌شد. از این عده نه آماری در دست است و نه حتی گورهای آنان بر جا مانده است. زیرا در تغییرات شهرها و خصوصا در طرح‌های توسعه مزارهای امامان شیعه از بین رفته است.

در زیر نام‌های برخی از شاهان یا وزیرانی آمده که فقط در کربلا دفن شده‌اند:

سید یونس استروشنی**

نوروز جشن تکوین است، نه تشریع. نوروز، جشن طبیعت است، نه شریعت. مگر نه این است که با آغاز فصل بهار و فرارسی نوروز، همه زنده می‌شود و طبیعت جامه نو بر تن می‌کند؟ جسم آدمی نیز که جزئی از طبیعت است، می‌خواهد هماهنگ با طبیعت، جامه‌ای تازه بر تن کند، می‌خواهد هماهنگ با طبیعت زنده شود، جشن گیرد.

چند سال است که با آغاز سال نو شمسی و فرارسی ایام نوروز برخی شروع می‌کنند به تکفیر و تفسیق مسلمانانی که هزاران سال است این ایام را جشن می‌گیرند؛

نویسنده: دکتر احمد کریمی حکّاک

برگردان: دکتر مجدالدین کیوانی 

 زبان فارسی که امروز در ایران، افغانستان و بخش‌هایی از آسیای مرکزی صحبت می‌شود یکی از شاخه های هند و آریایی خانواده‌ی هند و اروپایی زبان‌ها، و دنباله‌ی مستقیم فارسی باستان و میانه است. افزون بر هزار سال، این زبان وسیله‌ی عمده‌ی گفتار روزانه و همچنین زبان علم، هنر و ادبیات در سرزمین ایران بوده است. پیش از سلطه‌ی استعمار، فارسی زبان تشکیلات دولتی، قضا، و فرهنگ در شبه قاره‌ی هند نیز بود. در زمان‌های گوناگون طی دوران‌های گذشته، فارسی در بخش‌هایی از قفقاز و در دربارهای عثمانیان زبان ادبیات بوده است. در حال حاضر، همه‌ی ایرانیان و تاجیکان، و اکثریتی از افغانان این زبان را به کار می‌برند. همچنین به دنبال انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران، جنگ داخلی در افغانستان، و فروپاشی اتحاد شوروی، فارسی به تدریج به صورت زبان جمعیت عظیم و در حال رشدی از مهاجران فارسی‌زبان در میان ملت‌های دیگر درآمده است.

ترجمه به فارسی تاریخچه‌ای دراز و پرماجرا دارد و در تکامل تمدن‌های ایرانی و ایرانی شده در سراسر آسیای غربی و فراسوی آن نقش مهمی ایفا کرده است.