نوشته: دانیله لورنتسینی
ترجمه: نیکو سرخوش
جاشوئا کلووِر اخیراً در وب‌نوشتی به‌درستی به ظهور مجموعه‌ای جدید از «انواع قرنطینه» اشاره می‌کند. تعجبی ندارد که یکی از این انواع قرنطینه بر انگارهٔ زیست سیاست میشل فوکو متمرکز است و این پرسش را طرح می‌کند که آیا زیست- سیاست همچنان برای توصیف وضعیتی که در آن قرار داریم و تجربه‌اش می‌کنیم مناسب است یا نه. همچنین تعجبی ندارد که تمام آثاری که از انگارهٔ زیست سیاست برای مواجهه با پاندمی ویروس کرونا استفاده کرده‌اند در عمل از همان مجموعه ایده‌های نسبتاً مبهم و تکراری بهره گرفته‌اند، حال‌آنکه سایر بصیرت‌های فوکویی (که بی‌شک جالب‌ترند) مغفول مانده است. بنابراین به دو بصیرت از این بصیرت‌ها اشاره می‌کنم و با برخی ملاحظات روش‌شناختی نتیجه‌گیری می‌کنم که مرادمان از «پاسخ» به «بحران» کنونی چیست؟
- به نقل از سایت نقد جامعه شناختی