دکتر رضا اکبری نوری:*

 از ماندلا چه می‌توان آموخت؟ احتمالا این مهم‌ترین پرسشی است که هر یک از ما با روبرو شدن با اسطوره‌ای با نام نلسون ماندلا مواجه می‌شویم. ماندلا که اکنون دیگر در میان ما نیست از خود چه چیز یا چیزهایی برای ما به ارث گذاشته است. با ماندلا چگونه مواجهه‌ای باید داشته باشیم. قطعا هر یک از ما در هر موقعیتی که باشیم ماندلا چیزی برای ما دارد. ماندلا به عنوان یک شخصیت با وجوه مختلف اخلاقی، انسانی، اجتماعی، سیاسی، روان‌شناختی و فلسفی و بسیاری وجوه شخصیتی دیگر، کسی نیست که بشود از آن گذشت. بنابراین باید سال‌های سال از ماندلا گفت و از ماندلا شنید و هیچ‌گاه نباید ماندلا را فراموش کرد.

اما فارغ از این که همه ما باید از ماندلا بیاموزیم، روی سخن این نوشتار با مردان سیاسی ایران است. این که مردان سیاسی چه چیزهایی می‌توانند و باید از ماندلا بیاموزند.

گفتگو با دکتر احمد بنی جمالی

گرامشی جمله مشهوری دارد و می‌گوید که «همه افراد ظاهرا روشنفکر هستند اما عده کمی از افراد کار «روشنفکر» را انجام می‌دهند یا می‌اندیشند». روشنفکری حتی از واژه تا مفهوم و محتوایش دچار مناقشه است. اینکه روشنفکر این واژه متولد عصر مدرن در معنای عام چه تعریفی دارد و چه ویژگی‌هایی را شامل می‌شود و اینکه آیا با مذهب و یا هر مضاف‌الیه دیگر می‌نشینند هنوز مورد اجماع قرار نگرفته است. از آن پیچیده‌تر اینکه روشنفکر چه واکنشی باید در مقابل سیاست داشته باشد. عده‌ای معتقدند روشنفکر به دلیل تعهد اجتماعی خود ناگزیر از اثرگذاری بر قدرت است. چون سیاست ورزی در مفهوم آرنتی شرط انسان بودن است.