«عقاب را به زیرخاک نکشانید»
یادی از سه کوهنورد ایرانی: آیدین بزرگی، پویا کیوان، مجتبی جراحی
«میخواهیم توانستن را معنی کنیم، میخواهیم تغییر را زندگی کنیم، میخواهیم خواستن را بفهمیم، خواستن را بخواهیم.
ما از آن بالا شما را پایین خواهیم کشید، ما از آن بالا ترانهی زندگی را برای کوهنوردیمان خواهیم خواند، دست در دست هم، غرق شادی، غرق غرور، غرق افتخار.»
نامهای که آیدین بزرگی برای انتشار در رسانهها بعد از صعود نوشته، شاید به خوبی نشانه روحیه کسانی باشد که «مسیری را به نام ایران» در راه رسیدن به قله ۸۰۴۷ متری بروُد یا K3 در هیمالیا به ثبت رساندند.
حرفهایها بازگشایی و ثبت مسیر در چنین ارتفاعی آن هم در هیمالیا را کاری میدانند کارستان و نامه آیدین بزرگی به خوبی نشان میدهد چه روحیهای میتواند کاری کند کارستان.
در این نامه جز اشاره مکرر به جزم بودن عزم و تلاش و خواستن و توانستن دو نکته اصلی جلب نظر میکند: اعتمادبهنفس غریب آیدین از فتح قله از مسیر جدید، و گلایه از نامهربانیها و کم توجهیها…..
پدر پویا کیوان درباره این که جنازه فرزندش بر بالای کوهها مانده گفته است خود پویا خواسته بوده اگر چنین اتفاقی افتاد «عقاب را از بلندا به زیرخاک نکشانید.»
این سه کوهنورد هم توان کوهنوردی مستقل ایران را اثبات کردند هم ضعف امکانات و تدارکات، عدم حمایت و تقابل فدراسیون و باشگاههای مستقل.