رضا براهنی و مفهوم تعهد در ادبیات
منا طالشی
ادبیات ایران، در دهه‌های سی تا پنجاه، صبغه‌ای سیاسی، اجتماعی دارد و روشنفکر ایرانی جبهه‌ای ضد غرب و ضد استعماری می‌گیرد. دورانی که روشنگران آن صلای غرب‌ستیزی و بازگشت به خویشتن سرمی‌دهند. رضا براهنی نیز شیفته حرکت‌های انقلابی و ضد استعماری دورانش است. او گفتمان انقلاب و تعهد سیاسی – اجتماعی را به‌عنوان یک روشنفکر در ذهن خود دارد و به‌عنوان یک شاعر و منتقد ادبی آن را پشتوانه نظریات خود قرار می‌دهد.
خاکسپاری بانوی غزل ایران
پیکر سیمین بهبهانی با شعر و موسیقی و حضور دوستدارانش از تالار وحدت به سمت آرامگاه خانوادگی این شاعر غزل‌سرا در بهشت‌زهرا (علی رغم وصیتش جهت دفن در امامزاده طاهر) تشییع شد….
مترجم «صد سال تنهایی» در بستر بیماری
مترجم و نویسنده پیشکسوت بستری شد به گزارش ایسنا، بهمن فرزانه، مترجم و نویسنده پیشکسوت، که چندی پیش پس از بستری بودن در بیمارستان به خانه سالمندان منتقل شد، دوباره در بیمارستان…
پارسی در ازبکستان
شهزاده سمرقندی (نظروا)**
خود من از حاشیه سمرقند به شهر آمدم و وقتی وارد دانشگاه دولتی سمرقند شدم با جهانی تازه از ملت آشنایی پیدا کردم. قبل از جنگهای داخلی تاجیکستان آرزوی من هم سفر به دوشنبه و درس خواندن در آن شهر معروف و زیبا بود که هر سال با خانواده آنجا می رفتیم و در نیروگاه آبی «نارک» که همیشه مایه افتخار پدر و مادر بود، کشتی سواری میکردیم و مجوز ویژه ای هم داشتیم، چون پدر از سازندگان سد نارک بود. اما جنگ داخلی تاجیکستان هر چند آرزوهای من و خانواده مرا نیز شکست، به من فرصت داد که در سمرقند بمانم و این گوشه کنده شده از سرزمین تاجیکان را خوب بشناسم.
تاریخ و سنت ترجمه در ایران
نویسنده: دکتر احمد کریمی حکّاک
برگردان: دکتر مجدالدین کیوانی
زبان فارسی که امروز در ایران، افغانستان و بخش‌هایی از آسیای مرکزی صحبت می‌شود یکی از شاخه های هند و آریایی خانواده‌ی هند و اروپایی زبان‌ها، و دنباله‌ی مستقیم فارسی باستان و میانه است. افزون بر هزار سال، این زبان وسیله‌ی عمده‌ی گفتار روزانه و همچنین زبان علم، هنر و ادبیات در سرزمین ایران بوده است. پیش از سلطه‌ی استعمار، فارسی زبان تشکیلات دولتی، قضا، و فرهنگ در شبه قاره‌ی هند نیز بود. در زمان‌های گوناگون طی دوران‌های گذشته، فارسی در بخش‌هایی از قفقاز و در دربارهای عثمانیان زبان ادبیات بوده است. در حال حاضر، همه‌ی ایرانیان و تاجیکان، و اکثریتی از افغانان این زبان را به کار می‌برند. همچنین به دنبال انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران، جنگ داخلی در افغانستان، و فروپاشی اتحاد شوروی، فارسی به تدریج به صورت زبان جمعیت عظیم و در حال رشدی از مهاجران فارسی‌زبان در میان ملت‌های دیگر درآمده است.
ترجمه به فارسی تاریخچه‌ای دراز و پرماجرا دارد و در تکامل تمدن‌های ایرانی و ایرانی شده در سراسر آسیای غربی و فراسوی آن نقش مهمی ایفا کرده است.
نوشتاری از: چرند پرند
نوشتاری از: چرند پرند[1]
به بهانه سالگرد در گذشت ادیب و پژوهشگر آزادیخواه زنده یاد علی اکبر دهخدا (7 اسفند 1334)
های های های! من خودم می‌دانم که الان همه مشترکین دخو چشم انتظارند ببینند دخو بر حسب وعده نمره پیش با باقیماندهء عملهء خلوت چطور رفتار خواهد کرد. یقینا حالا همه گوش به زنگند بفهمند دخو چه جور از خجالت جانشین‌های ببری خان بیرون می‌آید.
البته باید هم چشم انتظار باشند، باید هم گوش به زنگ باشند. چرا نباشد؟ دیگر از دخو دیوانه تر کجا گیرشان می‌افتد؟ از دخو بی شعورتر از کجا پیدا می‌کنند که با «ماشاء ا…» و «بارک ا…» و «آفرین»، باد به آستینش بکنند، هندوانه زیر بغلش بدهند و مثل خروس جنگی بیندازندش به جان بنده های مظلوم بی گناه خدا و وقتی هم که خدای نکرده، زبانم لال، هفت قرآن در میان، گوش شیطان کر، الهی که دیگر همچو روزها را خدا نیارد، دخو زیر دگنک[2] آقایان افتاد، بروند دور بایستند و به حماقت دخو بخندند.
طرح جنجالی ساماندهی فضای مجازی۱۴۰۰-۰۵-۰۸
افزایش شکاف طبقاتی و فقر در ایران۱۴۰۰-۰۴-۱۳
خشونت از کابل تا غزه۱۴۰۰-۰۲-۲۵
شجریان؛ یادی که گرامی است و گرامی خواهد ماند۱۳۹۹-۰۷-۱۸
زنان و عرصه سیاست در جهان و ایران۱۳۹۶-۰۴-۱۷
