از منظر دیگر: نگاه به واقعیت تاریخی فیلم آرگو
از منظر دیگر: نگاه به واقعیت تاریخی فیلم آرگو
سعید مقیمی
به شکل غیر مترقبه ای (حداقل به نظر من) فیلم نه چندان جالب آرگو Argo به کارگردانی بن افلک از اقبال خوبی هم در هفتادمین دوره جوایز سالانه گلدن گلوب (دو جایزه بهترین فیلم درام و بهترین کارگردانی) و هم تا اینجا در نامزدی اسگار برخوردار بوده است. دلیل چندانی نه به شکل بصری و نه به شکل محتوایی برای این اقبال نیافته‌ام. یکی از دوستان قول بررسی و نقد آن را داده که منتظر می‌مانیم. اما شاید به عنوان مقدمه اشاراتی به ساختگی بودن و غیر واقعی بودن تاریخی برخی از حوادث فیلم که در واقع در بسیاری از نقدهای موافق به آن‌ها استناد می‌شود خالی از لطف نباشد. «فقدان واقعیت» و در عین حال «جذبه بسیار و لذت حاصل از آن»، از همان چالش‌ها و نقاط کور «شناخت» و «کنش» انسانی است که در هر مرز و بومی او را به گونه ای شیفته می‌کند که در مرز بین «واقعیت» «تخیل» و حتی «دروغ» با هزاران توجیه، واقعیت و گاه حقیقت را خواسته و ناخواسته به فراموشی می‌سپارد؛ و شاید بتوان گفت در گونه و روایت‌های هنری «درام» از پتانسیل بیشتری در این زمینه برخوردار است. «درام» به جهت ویژگی احساسی‌اش از بار معنایی‌ای برخوردار می‌شود که به آن اجازه می‌دهد از مرز واقعیت به راحتی بگذرد و این یکی از رموز موفقیت روایت و داستان‌هایی است که می‌تواند حتی در پهنه تاریخی به گونه‌ای جاودانه شوند.
هجوم بربرها
هجوم بربرها (The Barbarian Invasions)
هجوم بربرها فیلمی در ستایش و در عین حال نفرت از زندگی و مرگ است. شاید به همین دلیل است که در جشنواره کن (2003) انتقادات و تشویق‌های بسیاری را برانگیخت. آنچه مسلم است، فیلم به جنبه های گوناگون زندگی از سیاست گرفته تا تجربه های عاشقانه می پردازد، بدون آنکه اسیر ساده انگاری، تمجید و یا نفرت از زندگی شود.
کارگردان و فیلم نامه نویس: دنی آرکان
بازیگران: رمی ژیرار، استفان روسو، دروتی بری من، لوئیس پرتال، ماری جوزه کروز
محصول 2003 کانادا
برخی از جوایز: جشنواره کن (2003) برای بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر زن (ماری خوزه کروز در نقش ناتالی دختر هروئینی)
اسکار (2004) برای بهترین فیلم خارجی
علوم سیاسی و سینما
دکتر رحیم خستو
هنر سینما از زمان پیدایش خود نسبتی خاص با فهم سیاسی داشته است. سینما خود متأثر از زمان و مکانی است که در آن متولد می‌شود؛ و در معنا بخشی به مفاهیم و کنش‌های سیاسی نیز موثر است. هرچند پژوهش گران سینما از پذیرش ژانری به عنوان سینمای سیاسی اکراه دارند اما منکر وجوه معانی و مضامین سیاسی و روابط قدرت در آثار سینمایی نیستند. شاید بتوان ادعا کرد با وجود آثار فراوان سیاسی، اگر امروزه ژانر سینمایی سیاسی به رسمیت شناخته نمی‌شود نه گناه سینما و سینما گران، بلکه محصول برج عاج نشینی عالمان علوم سیاسی به ویژه غلبه رویکرد پوزیتیویستی بر مطالعات سیاسی و غفلت از سایر حوزه های معنایی و معرفتی در فهم پدیده های سیاسی بوده است.
خشم بیضایی از سانسور
بیشتر از دو سال است که بهرام بیضایی ایران را ترک کرده است؛ آن هم نه به دلخواه خود که به واسطه شرایطی که در ماه های آخر حضورش در ایران ایجاد…
مناظره کنندگان بزرگ
«مناظره کنندگان بزرگ» The Great Debaters «مناظره کنندگان بزرگ» Great Debaters The کارگردان : دنزل واشینگتن بازیگران : دنزل واشینگتن، فورست ویتکر، اندرو بمبرگ، مایکل بیزلی ساخت : ۲۰۰۷ امریکا «مناظره کنندگان بزرگ»…
«سرگیجه» بهترین فیلم تاریخ سینما
«سرگیجه» بهترین فیلم تاریخ سینما
در نظرسنجی جدید مجله معتبر سینمایی «سایت اند ساند» فیلم «سرگیجه» ساخته آلفرد هیچکاک بهترین فیلم تاریخ سینما نام گرفت. سرگیجه (Vertigo) فیلمی است به کارگردانی آلفرد هیچکاک در سال ۱۹۵۸ میلادی. بازیگران اصلی این فیلم روان شناسانه، جیمز استوارت و کیم نواک بودند. این فیلم بر پایه فیلم‌نامه‌ای از آلک کوپل و ساموئل ا. تایلور تهیه شد.
موسیقی متن آن از برنارد هرمان، تدوین آن از جرج توماسینی و مدیریت فیلمبرداری آن با رابرت بورکز بود.
طرح جنجالی ساماندهی فضای مجازی۱۴۰۰-۰۵-۰۸
افزایش شکاف طبقاتی و فقر در ایران۱۴۰۰-۰۴-۱۳
خشونت از کابل تا غزه۱۴۰۰-۰۲-۲۵
شجریان؛ یادی که گرامی است و گرامی خواهد ماند۱۳۹۹-۰۷-۱۸
زنان و عرصه سیاست در جهان و ایران۱۳۹۶-۰۴-۱۷
