دسته: نقد و بررسی خودمان!

تصاویری زیبا از چهارمین جشن جهانی نوروز که با حضور روسای جمهور چهار کشور فارسی زبان در عشق آباد برگزار شد.

  نکته ای از خلقیات و روحیات ایرانیان در 70 سال پیش

این نوشته کوتاه را ضمن پژوهشی در بایگانی روزنامه اطلاعات یافتم و چون مرا به فکر فرو برد یادداشتش کردم تا برای دوستان بفرستم.

با درود،  محمود فاضلی بیرجندی

  اعلامیه مستر شریدان مستشار امریکایی وزارت خواربار

 در تاریخ سی تیرماه 1322 در روزنامه اطلاعات شماره 5227  صفحه یک منتشر شده است.

وزارت خواربار در ممالک دیگر از وسایلی شمرده می‌شود که برای حمایت توده مردم از تنگی آذوقه و گرانی نرخ‌ها به وجود می‌آید و نگهبان انواع خواربار و مسئول ارتزاق جمیع طبقات ملت است. خواه طبقه اغنیا باشد، خواه فقرا و … صدها ماده از خواربار را زیر بازرسی خود گرفته و این بازرسی دامنه‌دار از آن است که توده‌های بزرگ ملت به انواع گوناگونی از مواد خواربار محتاجند و حتی طبقات بی بضاعت و فرومایه ان کشورها عادتا روزی بیست ماده خواربار مصرف می‌کنند.

رسول جعفریان

حجت الاسلام رسول جعفریان با مرتبط دانستن افول تمدن اسلامی با عدم درک صحیح از علم در این تمدن گفت: ما مدام با آمار دادن درباره کتب قدیمی علمی مان از خودمان تمجید می‌کنیم، در حالی که بیشتر آن‌ها چرندیاتند!

نشست دیگری از سلسله نشست‌های الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت عصر روز یکشنبه 8 بهمن با سخنرانی حجت الاسلام رسول جعفریان در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران برگزار شد.

جعفریان در ابتدا گفت: در این سخنرانی کتابی را مبنا قرار می‌دهم با عنوان «عجایب المخلوقات» که نسبتا اثر مهمی در تمدن و علم اسلامی محسوب می‌شود و به لحاظ زبان فارسی نیز اهمیت دارد اما پیش از سخن درباره این کتاب باید مقدماتی را درباره تاریخ علم در تمدن اسلامی بیان کنم. ما در بحث تاریخ علم مدام در پی تمجید از خود هستیم.

هان، ای شرم

سرخی‌ات پیدا نیست!

شکسپیر، هاملت، پرده‌ی سوم

 رنگ شرم، سرخ است؛ رنگ خشم و عصیان، در تجربه‌ی حس شرم، سرخی حاصل خشم به خود و در پی آن، تمایل به عصیان علیه خود است؛ خود چه به مثابه‌ی یک فرد، و چه یک گروه، یا سازمان، یا طبقه و یا یک ملت. از همین رو چه کمیاب می‌نماید این سرخی! آن هم برای ما ایرانیان که بسیار از نگریستن به خود و نقد خود گریزانیم و بنابراین چه اندک سرخ می‌شویم.