روشنفکران و دولت در ایران
روشنفکران و دولت در ایران؛ سیاست، گفتار و تنگنای اصالت
نویسنده: نگین نبوی
مترجم: حسن فشارکی
نشر شیرازه ۱۳۸۸
کتاب روشنفکران ودولت، روایت تغییری مهم و اساسی است در اندیشه‌ی روشنفکران ایران در فاصله‌ی سال‌های دهه‌ی ۱۳۲۰ تا سال‌هایی که به انقلاب ۱۳۵۷ انجامید. اینکه کدام عوامل در این تغییر مؤثر بوده‌اند، چگونگی این تغییر و نتایج آن بر فضای فکری و سیاسی کشور در این کتاب با رجوع به نوشته‌هایی بررسی شده است که در سال‌های اخیر کمتر مورد توجه تاریخ‌نگاران قرار گرفته‌اند. حاصل کار تصویری است که هم از پویایی و تغییرپذیری تفکر روشنفکری ایران در این سه دهه حکایت می‌کند و هم از وجود جریانی قوی در طیف روشنفکری ایران که ابعاد آن را نمی‌توان آنچنان که معمول است فقط با مطالعه‌ی آراء و عقاید تعداد معدودی از روشنفکران که در زمره‌ی مشهورترین‌ها به شمار می‌آیند به درستی دریافت.
شریعتی: مدرنیته سیاسی و نفی فردیت در انقلاب اسلامی
دکتر رحیم خستو
درآمد
علی شریعتی معروف‌ترین شخصیت‌های تاریخ معاصر ایران که آثار او خوانندگان بسیاری داشته و دارد و بررسی‌های بسیار زیادی در خصوص شخصیت و آثارش صورت گرفته است و لذا در اینجا بر آن نیستیم که اندیشه های او را مبسوط مورد بررسی قرار دهیم. چرا که از یکسو احتمال تکرار مطالب خواهد بود از سوی دیگر، کثرت آثار شریعتی که عموماً محصول سخنرانی‌های اوست، مملو از مباحث متضاد و متفاوت در باب موضوعات مختلف است، که علاوه بر اینکه اجازه بررسی کامل آن را در این مقاله نمی‌دهد، پژوهشگر را در رسیدن به فهمی منسجم، در خصوص آثار او با دشواری روبرو می‌نماید.
هجوم بربرها
هجوم بربرها (The Barbarian Invasions)
هجوم بربرها فیلمی در ستایش و در عین حال نفرت از زندگی و مرگ است. شاید به همین دلیل است که در جشنواره کن (2003) انتقادات و تشویق‌های بسیاری را برانگیخت. آنچه مسلم است، فیلم به جنبه های گوناگون زندگی از سیاست گرفته تا تجربه های عاشقانه می پردازد، بدون آنکه اسیر ساده انگاری، تمجید و یا نفرت از زندگی شود.
کارگردان و فیلم نامه نویس: دنی آرکان
بازیگران: رمی ژیرار، استفان روسو، دروتی بری من، لوئیس پرتال، ماری جوزه کروز
محصول 2003 کانادا
برخی از جوایز: جشنواره کن (2003) برای بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر زن (ماری خوزه کروز در نقش ناتالی دختر هروئینی)
اسکار (2004) برای بهترین فیلم خارجی
آل احمد و میراث او برای آینده اصلاحات در ایران
دکتر احمد بنی جمالی
ظاهرا دلایل زیادی برای دوست نداشتن آل احمد می‌شود فهرست کرد. میل ذاتی او به صدور احکام کلی و غیر تاریخی نظیر قضاوت‌های ساده‌انگارانه‌اش در مورد مشروطه، نقد غیر منصفانه و چکشی روشنفکران و سنت روشنفکری ایرانی، کلی گویی در مورد غرب و نقد سراسری آن با اقتباس از روشنفکران غربی نظیر یونگر و یونسکو و تبدیل کردن نقد غرب و غرب‌زدگی به گفتمان مسلط دهه‌ی چهل تا کسانی چون داریوش شایگان و احسان نراقی شیفته‌وار به ستایش «آسیا در برابر غرب» و «آنچه خود داشت» بنشیند.
این ادعانامه‌ای است که چند دهه‌ای است از سوی طیفی از فعالین سیاسی و روشنفکران علیه آل احمد صادر شده و می‌شود. ادعانامه‌ای که علیرغم داشتن بهره‌هایی از حقیقت چندان تاریخی نیست و به زمینه و زمانه‌ای که آرا و ادبیات آل احمد را به گفتار مسلط آن روزها بدل کرد توجهی نمی‌کند.
درگذشت احمد قابل
احمد قابل از اعضای مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، که از بامداد دوشنبه هفته گذشته، ۲۴ مهرماه به دنبال وخامت حالش در بیمارستان قائم مشهد بستری شده بود، ساعتی پیش…
هویدا مسوولیت قانونی و مقدورات سیاسی
احمد بنی‌جمالی*
«معمای هویدا» صرف نظر از اینکه نسبت زندگینامه نویسی ایرانی را در مسیر تازه‌ای انداخت، مهم دیگری را هم دامن زد و آن موضوع «مسوولیت سیاسی» روشنفکران و سیاستمدارانی بود که در دوره رژیم شاه، به خدمت نظم مستقر درآمدند.
طرح جنجالی ساماندهی فضای مجازی۱۴۰۰-۰۵-۰۸
افزایش شکاف طبقاتی و فقر در ایران۱۴۰۰-۰۴-۱۳
خشونت از کابل تا غزه۱۴۰۰-۰۲-۲۵
شجریان؛ یادی که گرامی است و گرامی خواهد ماند۱۳۹۹-۰۷-۱۸
زنان و عرصه سیاست در جهان و ایران۱۳۹۶-۰۴-۱۷
