(یادداشت رنانی و بازنشر مقاله نصرالله کسرائیان در باب کتاب‌خوانی در ایران)

سعادت‌آباد جایی است که حیوان‌های ناطق زندگی می‌کنند و به‌جای سررسید، کتاب هدیه می‌گیرند:

این دو سه روز تماس‌های زیادی داشتم از طریق ایمیل، پیامک و تلگرام. همه انتظار دارند و می‌گویند حالا که نامه‌ای به آن تفصیل را در باب انتخابات برای شورای نگهبان نوشته‌ای وقت آن است که دریکی دو شب‌مانده به انتخابات نیز به‌گونه‌ای ویژه مردم را ترغیب به رأی‌دهی کنی. اتفاقاً بعد از نامه به شورای نگهبان متنی را هم تهیه کردم با این عنوآن‌که «من رأی می‌دهم، به صد دلیل» و صد دلیلم را هم در آن ذکر کرده بودم. اما از انتشار آن منصرف شدم. بعد از آن نامه خیلی‌ها برایم پیام دادند از تمجیدهای غریب تا تنفرهای بعید. اما دوستی عزیز دو خط نوشت (واقعاً دو خط) و در آن دو خطش به ضعفی اخلاقی اشاره کرد که در من هست و در نحوه نگارش نامه هم منعکس شده است، ضعفی که حالا که خودم هم نامه را می‌خوانم متوجه وجود آن می‌شوم. و چنین شد که نوشته «صد دلیل» را رها کردم.